Για τους μιλανεζους η πιο κοντινη θαλασσα ειναι στην Λιγκουρια. Πρεπει να πω οτι ειδα πιο ωραιες θαλασσες απο της Λιγκουρια, μα αυτη η θαλασσα παραμενει η κατ εξοχην θαλασσα για ημερησιες εκδρομες, για σαββατοκυριακα.
Με τον καιρο, καταλαβα οτι η πιο ομορφη πλευρα της περιοχης ειναι αλλο. Οι πολεις, τα χωρια, τα λιμανακια.Μικρα και απροσμενα διαμαντακια καρφωμενα στα βουνα η στα παραθαλασσια. Κοσμηματα αρχιτεκτονικης.
Οταν μια συναδελφος μου ειπε οτι σκοπευε να παει στην θαλασσα το περασμενο σαββατοκυριακο, της προτεινα το Καμολιι. Δεν το γραφω σωστα και το ξερω. Αλλα δεν ξερω πως να το γραψω για να αποδωσω σωστα την προφορα, που ειναι οπως προφερουμε το λ στην λεξη αλλοιως!!!!
Οπως και ναναι, το Καμολιι εινα μια μικρη πολη που πηγα πριν 3 χρονια εαν θυμαμαι καλα και μου αρεσε πολυ.
Η συναδελφος πηγε!!!! Με την ρεφλεξ αγκαλια!!!!! Την ευχαριστω πολυ πολυ για τις φωτο που μου εδωσε!
Εαν η περιοχη ειναι πανεμορφη, η κουζινα της ειναι δεν ειναι λιγοτερο Ολοι γνωριζουμε το . πεστο απο βασιλικο, την focaccia genovese, για να αναφερω μονο κατι το παγκοσμιως γνωστο.
Λιγοτεροι γνωριζουν το πεστο απο κουκια. Και επειδη τωρα ειναι η εποχη τους το προτεινω. Αξιζει να το δοκιμασετε..
Συστατικα:- φρεσκα κουκια
- τυρι πεκορινο τριμμενο(κεφαλοτυρι στην ελλαδα)
- ματζουρανα η δυοσμο τριμμενο
- μια σκελιδα σκορδο
- εξτρα παρθενο ελαιολαδο
- αλατι
Διαδικασια:
Καθαριζουμε τα κουκια και βγαζουμε επισης και την φλουδα που τα καλυπτει. Στην περιπτωση που χρησιμοποισουμε κατεψυγμενα κουκια τα ζεματιζουμε σε καυτο νερο για 1 λεπτο και μετα τα ξεφλουδιζουμε.
Σε ενα γουδι λειωνουμε το σκορδο με το αλατι, και σταδιακα βαζουμε τα κουκια και τα λειωνουμε.
Τα μεταφερουμε σε μπολ, βαζουμε την ματζουρανα και το τυρι και ανακατευουμε καλα.
Ριχνουμε σιγα σιγα το λαδι και χτυπαμε με πηρουνι να αφρατεψει.
Εναλλακτικα στο μιξερ. (οπως εκανα εγω)
Το πεστο συνοδευει ψητα και βραστα κρεατα και ψαρια.Επισης το χρησιμοποιουμε σαν σαλτσα στα ζυμαρικα.
Και εαν θελουμε το τρωμε με πιτουλες, κριτσινια, ψωμι!
Per i milanesi il mare più vicino è quello ligure.Devo ammettere che ne ho visti di mari più belli e non me ne vogliano i liguri; ma questo resta il mare della gita domenicale, del fine settimana.
Con il tempo, ho capito che la parte migliore della regione è altro.
Le città, i paesi, i porticcioli, i paesaggi.
Sorprendenti e inaspettati a volte; piccoli diamanti incastonati in montagna a strapiombo sul mare o in riva al mare.
Gioielli di architettura.
Così, quando una mia collega ha annunciato che voleva fare una gita al mare nel week end, le ho suggerito di andare a Camogli dove sono andata qualche anno fa e ho ammirato.E ci andò. Munita di reflex!!! La ringrazio tanto tanto delle foto!
Se la regione è stupenda, la cucina non è da meno. E se il pesto di basilico è quello più conosciuto universalmente, non è detto che sia l’unico pesto buono. Un altro è questo. Meno conosciuto ma ugualmente buono!E questa è la sua stagione.
Ingredienti:- fave fresche
- pecorino tritato (kefalotyri per i greci)
- maggiorana o menta tritata
- 1 spicchio di aglio
- sale
- olio evo
Procedimento:
Sbucciamo le fave e togliamo pure la pellicina interna.
In un mortaio, con molta pazienza, pestiamo l’aglio con il sale e poco alla volta aggiungiamo le fave che pesteremoa lungo finchè non le riduciamo in poltiglia.
In alternativa frulliamo (come ho fatto io).
Trasferiamo in una ciotola, uniamo il pecorino e la maggiorana e aggiungiamo a filo l’olio, montando con una forchetta.
Accompagna carni e pesci arrosto, o condisce una pasta.