pan di ramerino

Οπου υπαρχουν σταφυλια υπαρχουν σταφιδες. Σωστα? Σωστα! Και οπου υπαρχουν σταφιδες υπαρχουν σταφιδοψωμα. Σωστα? Σωστα!
Αυτο το σταφιδοψωμο με δεντρολιβανο,  μου ηρθε στο μυαλο ξαφνικα διαβαζοντας ενα βιβλιο της Οριανα Φαλλατσι, που ηταν απο την τοσκανη, και που οι ελληνες την γνωριζουμε. Την Φαλλατσι εννοω. Kαι ποιος δεν την γνωριζει δηλαδη.... Ενα βιβλιο, το τελευταιο που εγραψε και που δεν προλαβε να το τελειωσει οπου διηγειται την ιστορια της οικογενειας της απο το 1700 και μετα. Το βιβλιο αρχιζει, στην αρχη ειμαι ακομη!!!! με την ιστορια καποιων προγονων της απο την περιοχη του Κιαντι.  Τελος παντων, διαβαζοντας για την σκληρη τοτε ζωη των αγροτων στην υπεροχη εκεινη περιοχη, και οποιος εχει παει με καταλαβαινει, μου ηρθε ορεξη  να φιαξω κατι πολυ παραδοσιακο, λιτο και απεριττο, οπως εξαλλου συνηθως φιαχνω.Θυμηθηκα τοτε αυτο το ψωμακι που το εφιαχνε η μαμα μιας συναδελφου πριν πολλα χρονια, απο την τοσκανη και εκεινη, εψαξα και βρηκα την συνταγη  και τα εφιαξα.  Ειναι πολυ ωραιο σταφιδοψωμο κυριως της περιοχης της  φλωρεντιας και περιχωρα, αν και το βρισκουμε με μικρες παραλλαγες και σε αλλες περιοχες της τοσκανης.  Σταφιδα και δεντρολιβανο (ramerino) το καθιστουν  μυρωδατο και ημιγλυκο. Πολυ νοστιμο.Παραδοσιακα  φιαχνοταν την  περιοδο πριν το Πασχα, και πουλιοταν στους φουρνους την μεγαλη Πεμπτη, αφου ειχε πρωτα ευλογηθει απο τον παπα της ενοριας.Τωρα φυσικα, οπως και πολλα αλλα παραδοσιακα παρασκευασματα, τα βρισκουμε ολο τον χρονο.  Αρκει να σκεφτουμε και την ελλαδα για παραδειγμα, που οταν πηγαινω στο σουπερ μαρκετ βρισκω παντα τσουρεκια. Συστατικα:Για την ζυμη:-   500 γρ. αλευρι τυπο ρομπιν χουντ-   25 γρ. μαγια μπυρας φρεσκια-   2 dl πολυ χλιαρο νερο-   8 κουταλιες ελαιολαδο  εξτρα παρθενο-   100 γρ. σταφιδες-   2 κουταλια δεντρολιβανο φρεσκο/ ραμερινο-   2 κουταλια ζαχαρη-   μισο κουταλακι αλατιΓια το σιροπι:-   3 κουταλια ζαχαρη-   2 κουταλια νεροΓια το αλειμα:-   λαδιΔιαδικασια:Eτοιμαζουμε την ζυμη με το αλευρι και την μαγια διαλυμενη στο νερο.  Δουλευουμε καλα μεχρι να εχουμε μια ελαστικη ζυμη, σκεπαζουμε και αφηνουμε να φουσκωσει για περιπου 1 ωρα η μεχρι να διπλασιαστει στον ογκο.Ενω φουσκωνει, ζεσταινουμε το λαδι με τις σταφιδες και το δεντρολιβανο κομμενο κομματακια. Προσοχη, χρειαζεται πολυ χαμηλη φωτια, το ζητουμενο δεν ειναι να τηγανισουμε τις σταφιδες. Προσωπικα αναψα ενα κερακι απο αυτα που χρησιμοποιουμε για να κραταμε ζεστα τα φαγητα, και εβαλα επανω μια σχαρα. Μετα εβαλα επανω στην σχαρα ενα μπρικι με το λαδι τις σταφιδες και το δεντρολιβανο. Οταν ζεσταθει καλα το λαδι, τραβαμε απο την φωτια και αφηνουμε να κρυωσει. Εαν επιθυμουμε, παραλειπουμε αυτην την διαδικασια και προχωραμε στην επομενη.Παιρνουμε το ζυμαρι,  ριχνουμε μεσα το λαδι  που θα εχει κρυωσει, την ζαχαρη και το αλατι και ζυμωνουμε μεχρι να ενσωματοθουνε ολα τα υλικα.Φιαχνουμε  μπαλακια βαρους περιπου 80 γραμμαριων  και τα αφηνουμε να φουσκωσουνε στην πλακα ντυμενη με αντικολλητικο χαρτι.Ετοιμαζουμε το σιροπι με την ζαχαρη και το νερο, και αφου  λειωση η ζαχαρη  σε χαμηλη φωτια σβηνουμε. Οταν φουσκωσουν τα ψωμακια, τα αλειφουμε με το λαδι, και κανουμε τις   χαρακτηριστικες χαρακιες  σταυρωτες η διαγωνιες.  Βυθιζουμε αρκετα το μαχαιρι, χωρις να φτασουμε εντελως κατω.Ψηνουμε στους 180 βαθμους για περιπου 25 λεπτα,  τα βγαζουμε απο τον φουρνο και τα αλειφουμε με ενα πινελο με το σιροπι.Eδω   οι φωτογραφιες βημα βημα. Στα μισα του ψησιματος κανει επαλειψη με κροκο αυγου χτυπημενο με λιγο νερο, αλλα εγω το παρελειψα για να εχω ενα  παρασκευασμα βεγκαν.

Il pane con l’uvetta è uno dei miei snacks preferiti.   Mi piace il suo sapore semidolce, che riesce comunque a soddisfare il desiderio di questo gusto  sicché l’ho sempre mangiato; sia in Grecia che in Italia. In Grecia si preparava in filoni che poi venivano tagliati a fette e così si acquistavano dal fornaio. Di panini in Grecia non ne ho mai visti, non allora sicuramente, ora forse lo si fa anche in questa forma ma lo ignoro, e tanto meno avevo visto  l’abbinamento di uvetta/rosmarino che è veramente azzeccato. Questa versione l'ho conosciuta trramite una mia collega  di parecchi anni fa; lo preparava ogni tanto sua madre e la collega lo portava in ufficio!Toscano,  di Firenze e zone limitrofe, tradizionalmente si preparava prima di Pasqua e si vendeva il Giovedì Santo.La ricetta l’ho presa da qui,  ma ho omesso l’uovo per un risultato vegan,  già che sto facendo una dieta detox questo periodo!!Ingredienti:Per l’impasto:-   500 gr. di farina manitoba-   25 gr. di lievito di birra fresco-   2 dl acqua molto tiepida-   8 cucchiai di olio evo + poco evo per spalmare-   100 gr. di uvetta sultanina-   2 cucchiai di rosmarino fresco tritato-   2 cucchiai di zucchero-   mezzo cucchiaino di salePer lo sciroppo:-   3 cucchiai di zucchero-   2 cucchiai di acquaProcedimento:Prepariamo l’impasto con il lievito sciolto nell’acqua e aggiungendo la farina. Lavoriamo finchè non diventi elastico e mettiamo a lievitare finchè non raddoppi di volume. A me c’è voluta circa un’ora.Mentre l’impasto lievita, mettiamo a scaldare il rosmarino e le uvette nell’olio a fuoco molto basso. Non dobbiamo friggerli quindi attenzione alla temperatura. Personalmente ho appoggiato una griglia su uno scaldavivande, quelli con le candele e ho sistemato sulla griglia un bricco con l’olio. Quando si sarà scaldato ritiriamo dal fuoco e lasciamo raffreddare.Prendiamo l’impasto,  uniamo l’olio con le uvette e il rosmarino, lo zucchero e il sale, lavoriamo bene per amalgamare tutti gli ingredienti e lo dividiamo in pezzi  da 80 gr. circa.  Formiamo dei panini rotondi che andremo a sistemare sulla leccarda rivestita di carta forno.Lasciamo lievitare  i panini e nel frattempo prepariamo lo sciroppo facendo sciogliere del tutto lo zucchero nell’acqua e a fuoco bassissimo.Quando i panini saranno lievitati, li spennelliamo con dell’olio e con una lama affilata incidiamo a croce o diagonalmente.Inforniamo e cuociamo a 180 gradi per circa mezz’ora.Togliamo dal forno e spennelliamo con lo sciroppo.