Èl prim segn miräculûs

Èl prim segn miräculûs (Gv 2,1-12) [Giovanni usa “segno miracoloso” in luogo di “miracolo”]
Tri dé dòpa, gh’era un pär da spûš a Cana. Äl prânz gh’era anca la mädra ‘d Gesü; l’era stè invidè anco lö, cum i sò òmän. Un bel mumênt, i restän senza ven. Älura la mädra ‘d Gesü la gh dîž: « Veh ch’ì g’han pö ‘d ven, veh! ». Gesü ‘l risponda: « Dònna, csa vöt da me? Èl me mumênt l’é mia gnanmò rivè ». Sò mädra la dîž äi cämarêr: « Fè cul ca’l vè dîž ».  Lé taca, gh’era sêš vaschi ‘d preda, ch’ì tgnevän sênt lìtar d’acqua l’üna e i sarvivän par läväs èl man cme völ l’üsanza di Giüdei. Gesù ‘l dîž äi cämarêr: « Limpìja d’acqua ». Lûr ja limpìssän pieni räši. Po Gesü ‘l ga dîž: « Ädèssa, purtäm ‘na cussötta par fèr tästèr èl ven äl diretûr äd säla ». I fân äcsé. Èl diretûr ‘l tasta èl ven, pò ‘l ciâma èl spûs e ‘l ga fa: « Tütti i sarvissän prìma èl ven bon, pò, quanda j’en tütt mežž ciucch, i gh dan äd la terešina. Te, inveci, t’è tgnì indrè èl ven pü bon fina a ‘st’ura ché ». Äcsé Gesü äl fa èl prim di sò segn miräculûs intla cittè äd Cana in Gälilea, äl fa vödar la sò forza e i discepuj i crödän in lö. Dòpa cul fât ché, i van tütti a Cafàrnau: Gesü, sö mädra, i frädèj e i sò discepuj, e i stan là soquânt dé. Da "La Bon'na Növa cuntäda da Giuân". (La Bon'na Növa Gv 2,1-12).
Da "La bon’na nòva". I 4 Vangeli e gli Atti degli Apostoli tradotti dal Vangelo canonico in borghigiano da Claretta Ferrarini – Gli Amici del Togo Fidenza - In brossure, formato 16,5 x 23,5 pp. 316