Freedom for Liu Xiaobo

Il poeta cinese Liu Xiaobo è l’unico premio nobel per la pace al mondo, tutt’ora in prigione.  Co-autore della “Charter 2008”, un manifesto a favore della democratizzazione nel suo paese, nel 2009, Liu Xiaobo è stato condannato a 11 anni di prigione. Ovviamente gli fu impedito dalle autorità cinesi di andare a Oslo per la consegna del premio.

L’unico caso paragonabile nella storia è quello del giornalista  e pacifista tedesco Carl von Ossietzky ( 1889-1938) , impedito dal regime nazista a ricevere il premio a Oslo nel 1936. Due anni più tardi, von Ossietzky muore a Berlino in seguito ai maltrattamenti e la tortura subita in vari campi nazisti.

“Writers in Prision” , un organizzazione internazionale che si occupa di scrittori e poeti in tutto il mondo, detenuti in prigione per motivi politici, ha lanciato una campagna per la liberazione immediata di Liu Xiaobo.

Si propone la lettura pubblica della  sua poesia Tu mi attendi insieme alla polvere il giorno 20 marzo come atto simbolico. In questi versi, il poeta presta la sua voce a  tutti coloro che non hanno la libertà di parola e che, anzi, per le loro parole non gradite dai tanti regimi dittatoriali nel mondo, rischiano di pagare con la propria vita.

Come membro di “Writers in Prison” ho deciso di tradurre – e fare tradurre -   la poesia di Liu Xiaobo in più lingue possibili. Voglio precisare che tutte le traduzioni si basano sulla traduzione in inglese della poesia. Si tratta quindi di traduzioni libere. Sarà un atto filologicamente non del tutto corretto, ma, spero, giustificato dallo scopo…

Vorrei ringraziare di cuore a  tutti i traduttori che hanno risposto alla mia richiesta e invitare altri lettori ad aggiungere una traduzione nella loro lingua!

L’attività verrà segnalata a  “Writers in Prison” (London) e al “ Internationales Literaturfest Berlin” . Disse lo stesso Liu Xiaobo che  in un sistema dittatoriale, campagne pubbliche come questa , a volte, sono l’unico mezzo per  fare pressione sui regimi in questione.

E, purtroppo, al mondo ce ne sono ancora tanti.

Stefanie Golisch

Liu Xiaobo

You Wait for Me with Dust

- for my wife, who waits every day

nothing remains in your name, nothing

but to wait for me, together with the dust of our home

those layers

amassed, overflowing, in every corner

you’re unwilling to pull apart the curtains

and let the light disturb their stillness

over the bookshelf, the handwritten label is covered in dust

on the carpet the pattern inhales the dust

when you are writing a letter to me

and love that the nib’s tipped with dust

my eyes are stabbed with pain

you sit there all day long

not daring to move

for fear that your footsteps will trample the dust

you try to control your breathing

using silence to write a story.

At times like this

the suffocating dust

offers the only loyalty

your vision, breath and time

permeate the dust

in the depth of your soul

the tomb inch by inch is

piled up from the feet

reaching the chest

reaching the throat

you know that the tomb

is your best resting place

waiting for me there

with no source of fear or alarm

this is why you prefer dust

in the dark, in calm suffocation

waiting, waiting for me

you wait for me with dust

refusing the sunlight and movement of air

just let the dust bury you altogether

just let yourself fall asleep in the dust

until I return

and you come awake

wiping the dust from your skin and your soul.

What a miracle – back from the dead.

April 9th 1999

Traduzione dal cinese di Zheng Danyi, Shirley Lee and Martin Alexander

Tu mi attendi insieme alla polvere

- per mia moglie che aspetta ogni giorno

nulla rimane nel tuo nome, nulla

se non aspettarmi, insieme alla polvere della nostra casa

dove, strato su strato,

si accumula a dismisura, in ogni angolo,

tu rifiuti di aprire le tende

non vuoi che la polvere disturbi il loro silenzio

sulla libreria i manoscritti sono coperti di polvere

i disegni del tappeto respirano polvere,

quando mi scrivi una lettera

e sento l’amore che il pennino ha versato con la polvere,

i miei occhi si riempiono di dolore

tu siedi tutto il giorno

senza osare un movimento

per paura che i tuoi passi calpestino la polvere,

cerchi di controllare il respiro

usando il silenzio per scrivere una storia

In tempi come questi,

la polvere soffocante

è l’unico amico leale

la tua visione, respiro e tempo,

permeano la polvere

nella profondità della tua anima,

la tomba centimetro su centimetro,

è cresciuta dai piedi

al torace

fino alla gola

tu sai che la tomba è il miglior posto dove sostare

aspettandomi

senza un filo di paura o terrore,

per questo tu preferisci la polvere,

al buio, in quieta soffocazione,

aspettando, aspettandomi,

tu mi aspetti insieme alla polvere

rifiutando la luce del sole e il movimento dell’aria,

lascia semplicemente che la polvere ti seppellisca,

abbandonati al sonno nella polvere

fino al mio ritorno,

quando ti sveglierai,

quando scuoterai la polvere dalla pelle e dall’anima.

Che miracolo resuscitare dai morti.

9 aprile 1999

Traduzione di Stefanie Golisch

Du wartest auf mich mit dem Staub

für meine Frau, die jeden Tag wartet

Nichts bleibt in deinem Namen, nichts

als auf mich zu warten, mit dem Staub in unserem Haus,

Schicht auf Schicht,

in jeder Ecke, du willst

die Vorhänge nicht aufziehen,

denn das Licht soll die Stille nicht stören

auf den Bücherregalen sind die Handschriften mit Staub bedeckt,

die Muster der Teppiche atmen Staub,

wenn du mir einen Brief schreibst

und die Liebe kommt zu mir,

die der Füller in den Staub getaucht hat,

füllen sich meine Augen mit Schmerz

den ganzen Tag sitzt du da

und wagst nicht, dich zu bewegen

aus Furcht, deine Fußspuren könnten die Staubdecke zerstören,

du versuchst, deinen Atem zu kontrollieren

und die Stille dazu zu benutzen, eine Geschichte zu schreiben.

In Zeiten wie diesen

ist der erstickende Staub

der zuverlässigste Freund

dein Blick, Atem und Zeit,

durchdringen den Staub,

in der Tiefe deiner Seele

füllt sich das Grab

Zentimeter um Zentimeter,

von den Füßen zur Brust

zur Kehle

du weißt, dass das Grab

dein bester Ruheplatz ist,

dort wartest du auf mich,

ohne den leisesten Anflug

von Furcht oder Erschrecken,

deshalb ist dir der Staub lieber,

dunkles, stilles Ersticken,

du wartest, du wartest auf mich mit dem Staub

du weist das Sonnenlicht zurück und die Spiele der Luft,

lass dich einfach vom Staub begraben,

schlaf ein im Staub

solange bis ich zurückkehre

um dich wieder aufzuwecken

und den Staub von deiner Haut und deiner Seele zu wischen.

Welch ein Wunder – zurück von den Toten.

9.April 1999

Traduzione di  Stefanie Golisch

لْيو سْياوْبُو

أنتِ في انتظاري مع الغبار

- إلى زوجتي الّتي تنتظرني كلّ يوم

لا شيء يبقى في اسمك ، لا شيء

سوى انتظارك ، مع غبار بيتنا

حيث طبقًا فوق طبق

يتراكم ويتضخّم ، في كلّ زاوية

أنتِ ترفضين فتح السّتور

الّتي يُزعِج صمتَها الغبار .

في المكتبة المخطّطات يغطّيها الغبار

رسوم الزّربيّة  تتنفّس الغبار

لمّا تكتبين لي رسالة

والحبّ الّذي يُسِيلُهُ القلمُ والغبار

عينايَ تملأهما الأوجاع

أنتِ تجلسين كلّ النّهار

لا تجازفين بحركة

خوفًا من أن تدوس خطواتك الغبار

تحاولين مراقبة نفَسَك

تستعملين الصّمت لِكيْ تَخُطِّي حكاية .

في أزمنة كهذه

الغبار الخانق

هو وحده الصّديق الوفيّ

رؤيتكِ ، نَفَسٌ وزمنٌ

تتخلّل الغبار

في عمق روحك

القبرُ شبرًا شبرًا

كَبُرَ من القدمينِ

حتّى الصّدر

حتّى العنق

أنتِ تعرفين أنّ القبر أحسن مكان للتّوقّف

لانتظاري

من غير خوفٍ أو رَهَبٍ

من أجل هذا تُفضّلين الغبار

على الظلام ، في اختناقٍ هادئ

في انتظار ، في انتظاري

تنتظرينني مع الغبار

رافضة نور الشّمس وحركة الهواء

دَعي فقط الغبار يغمركِ

أسلمي نفسكِ للنّعاس في الغبار

حتّى أعودَ

وعند استفاقتك

لمّا تنفضين الغبار عن بشرتكِ عن روحكِ

يمعجزة هي أن نُبْعثَ من بين الأموات

ترجمة : عبدالملك سماري

Traduzione in  arabo di  Abdelmalek Smari

Դու սպասում ես ինձ`փոշին վրադ

Իմ կնոջ համար, որն ամեն օր սպասում է

Ոչինչ չի մնում քո անվան մեջ, ոչինչ

Քան ինձ սպասել, մեր տան փոշու հետ միասին

Յուրաքանչյուր անկյունում `ողողված այդ շերտերով`մեկը մյուսի ետևից

Դու չես ուզում վարագույրները բացել

Քանզի լույսը կխախտի լռությունը:

Գրապահարաններում ձեռագրերը ծածկված են փոշով

Գորգի նախշերը փոշի են շնչում

Երբ ինձ նամակ ես գրում, և սերը գալիս է ինձ մոտ,

Որի ծայրին փոշի  է  դիպել

Իմ աչքերը ցավով զգում են`

Ամբողջ օրը դու նստած ես այդտեղ և

Չես համարձակվում շարժվել`վախենալով,թե

Ոտնահետքերդ կարող են տրորել փոշին:

Դու փորձում ես շունչդ կարգավորել

և լռությունից օգտվելով`գրել մի պատմություն:

Այժմ  խեղդող փոշին  քո ամենավստահելի ընկերն է դարձել,

Քո երևակայությունը , շունչն ու ժամանակը

Ճնշում են փոշին,

Քո հոգու խորքում

Գերեզմանը սանտիմետր առ սանտիմետր

Զգում է ոտքից մինչ կուրծք ու մինչ կոկորդ,

Դու գիտես, որ գերեզմանն է քո ամենալավ հագրվանը,

Այնտեղ ես սպասում դու ինձ`

Առանց վախի ու սարսափի պոռթկման,

Այդ պատճառով ես նախընտրում փոշին

Քո մութ ու լուռ ճնշման մեջ

Դու սպասում ես, սպասում ես ինձ` փոշին վրադ,

Դու մերժում ես արևի լույսն ու օդի շարժումը:

Թաղվիր փոշու մեջ

Քնիր փոշու մեջ

Մինչ ես կգամ

Ու քեզ կարթնացնեմ`

Մաքրելով քո մաշկն ու հոգին փոշուց:

Ինչպիսի հրաշք- վերադարձ մեռյալների աշխարհից:

Անահիտ Ղուկասյան

Traduzione in armeno di Anahit  Ghuksyan

Me esperas en el polvo
Para mi mujer, que me espera todos los días
No queda nada en tu nombre, nada
más que esperarme, con el polvo en nuestra casa
estas capas
una sobre la otra, debordándose, en cada esquina
no quieres correr las cortinas
para que la luz no disturbe el silencio

en los estantes de libros las etiquetas escritas a mano están cubiertas con polvo

el dibujo de las alfombras inhala polvo
cuando estás escribiendo una carta a mí
y me llega un amor, del cual la nariz se ha mojado en el polvo
mis ojos son puñalados por pena

todo el día estás sentada allí
y no te atreves a mover
por temor, que tus pisadas destruyan el polvo
procuras controlar tu respiración
y utilizar el silencio para escribir un cuento.
En estos tiempos
el polvo sofocante
es el amigo más fiable

tu visión, aliento y tiempo
adentran en el polvo
en el fondo de tu alma
la tumba se llena
centímetro por centímetro
de los pies al pecho
hasta la garganta

sabes, que la tumba
es tu mejor lugar de descanso
allí me esperas
sin ningún rastro de temor o espanto
por eso prefieres el polvo
en la oscuridad, en la asfixia tranquila
esperando, esperándome a mí
me estás esperando con polvo

rehusando la luz del sol y el movimiento del aire
que te dejes enterrar con el polvo no más
que te enduermas en el polvo no más
hasta que yo vuelva
y te despierte
quitándote el polvo de la piel y del alma.

Que milagro – vuelto de la muerte.

9 de abril 1999

Traduzione di Susanne Detering

Tu m’attends avec poussière

pour ma femme qui attend chaque jour

rien ne reste dans ton nom, rien

seulement de m’attendre, avec la poussière de notre maison

ces couches

l’une sur l’autre, inondées, dans chaque coin

tu ne veux pas ouvrir les rideaux

laisser que la lumière dérange leur silence

sur la librairie, les inscriptions faites à la main sont convertes  de poussière

sur le tapis les fantaisies respirent la poussière

quand tu m’écris une lettre

et  je ressens l’amour, le nez qui a touché la poussière,

mes yeux se remplissent  de douleur

tu t’assieds tout le jour

sans oser  bouger

de peur que tes pas puissent briser la poussière

tu cherches  de contrôler ton haleine

en utilisant le silence pour écrire une histoire.

Dans des moments pareils

la poussière étouffante

est le seul ami fidèle

ta vision, respirer et le temps

pénètre  la poussière

dans la profondeur de ton âme,

la tombe centimètre par centimètre

s’entasse des pieds

à la poitrine

jusqu’à la gorge

tu sais que la tombe

est le seul lieu de halte

où m’attendre

sans aucun signe de peur  ou de terreur,

c’est pour cela que tu préfères la poussière

au noir, un étouffement calme,

en attendant, en m’attendant

tu m’attends avec poussière

refusant la lumière du soleil et le mouvement de l’air

laisse simplement que la poussière t’ensevelisse

laisse-toi tomber de sommeil dans la poussière

jusqu’à mon retour

pour te réveiller

enlevant la poussière de ta peau et de ton âme

Quel miracle  – revenu des morts.

Traduzione di Nino Alecci

ლუი ქსიაობო

შენ მელოდები მტვერთან ერთად

ჩემს მეუღლეს, რომელიც ყოველდღე მელის

არაფერი შერჩენია შენს სახელს უკვე არაფერი

გარდა იმისა რომ ჩვენს სახლში მტვერთან ერთად მელოდებოდე

გარემოცული მტვრის ფენებით

ერთმანეთზე დაფენილით ნაპირებიდან გადმოსულით ყველა კუთხეში

არ ხსნი დარაბებს

რათა სინათლემ მდუმარება არ დაარღვიოს

მტვერს დაუფარავს თაროებზე ხელნაწერები

და ხალიჩის ორნამენტებიც მტვერს ისუნთქავენ

როცა წერილს მწერ

და როცა მსტუმრობს სიყვარული რომლის ცხვირიც მტვერს ეხებოდა

ჩემს თვალებს უმალ ტკივილი ავსებს

ზიხარ მთელი დღე

და განძრევა ვერ გაგიბედავს

იმის შიშით რომ ნაფეხურებმა შეიძლება მტვერი აშალონ

შენ ცდილობ სუნთქვა აკონტროლო

და ისტორიის დასაწერად ეს სიჩუმე გამოიყენო

ისეთ დროში ჩვენი რომ არის

მხუთავი მტვერი

საიმედო მეგობარია

შენი ფიქრები სუნთქვა და დრო

მტვერში აღწევენ

შენი სულის სიღრმეს სწვდებიან

სამარე კი უკვე ივსება

სანტიმეტრობით

ფეხებიდან მკერდს მისწვდა და

ყელს მისწვდა უკვე

შენ იცი ახლა სამარეა

საუკეთესო განსასვენები ადგილი შენთვის

იქ შეგიძლია ისე მელოდო

რომ არ დაჰბეროს შიშისა და შფოთვის ნიავმა

და ამიტომაც არ ხსნი დარაბებს

2

ამ ბნელ ჩუმ უჰაერობაში

მტვერთან ერთად მელოდები შენ მე მომელი

შენ უკუაქცევ მზის სხივსაც და სიხარულის გაბრძოლებებსაც

დაე შენ მტვერმა დაგიტანოს

გეძინოს მტვერში

ვიდრე მე ისევ დავბრუნდები

გამოგაღვიძებ

და სხეულიდან და სულიდან მტვერს ჩამოგფერთხავ

და სასწაული იქნება სწორედ მე რომ მკვდრებს შენს თავს არ დავანებებ

1999 წლის 9 აპრილი

ქართულად თარგმნა დათო ბარბაქაძემ

Traduzione in giorgiano di Dato Barbakadse

Ты ждёшь меня с пылью

Для моей жены, которая каждый день ждёт

Ничего не остаётся в твоем имени,

Ничего, как ждать меня, с пылью в нашем доме

В каждом углу, переполненная слоями пыли

Ты не хочешь поднимать шторы

Потому что свет не должен мешать тишине.

На книжных полках лежат рукописи с пылью

Когда ты мне письмо пишешь

И любовь приходит ко мне, к которой  коснулась пыль,

Мои глаза чувствуют с болью

Ты сидишь  целый день там и не смеешь двигаться

Из страха, что твои следы слой пыли  нарушать будут

Ты пытаешся контролировать дыхание  и

В тишине написать одну историю.

В те времена как ети, удушливая пыль твой самый надёжный друг

Твоё воображение, дыхание и время

Проникают сквозь пыль

В глубину  твоей души.

Могила чувствует

Мало-помалому

С ног до головы.

Ты знаешь, что могила

Лучшая гавань для тебя

Там ты ждёшь меня без страха

И поетому ты выбрала пыль.

В твоём  тёмном и тихом удушье

Ты ждёшь , ты ждёшь меня с пылью

Ты отвергаешь свет солнца и движение воздуха

Будь  похоронeна с пылью,

В пыли

Усни  , пока я вернусь

И разбужу тебя и вытру пыль с кожи твоей и души

Кокое чудо_ возврашение из мёртвых.

Traduzione in russo di Anahit  Ghuksyan

Tu me esperas com o pó

à minha esposa que me espera por mim todos os dias

Nada persiste no teu nome, nada

senão esperar-me  junto ao pó de nossa casa,

que  em camadas se acumula mais e mais em cada canto,

tu não queres abrir as cortinas

para que a luz não cause dano ao silêncio.

Nas  estantes, os nomes dos livros estão cobertos de pó,

respiram pó os  desenhos do tapete

quando  me escreves uma carta.

E o amor com que a tua pena toca o pó

enche meus olhos de dor.

Tu, sentada todo o dia,

sem ousar um movimento,

com medo de que teus passos pisem o pó,

procuras controlar tua respiração

usando o silêncio para escrever uma história.

Mas em tempos como estes

só o pó sufocante

é o único a ser leal.

Tua visão, tua respiraçào e teu tempo

misturam- se ao pó

na profundidade de tua alma.

Cresce o túmulto, pouco a pouco,

começando pelos pés,

alcançando  o peito,

alcançando a garganta.

Bem sabes  que o túmulo

é o melhor lugar para  descansares,

enquanto esperas por mim,

sem medo e sem alarmar-te.

È por isso que preferes o pó

no escuro, em calma sufocação,

esperando, esperando por mim,

tu me esperas com o pó.

Recusando a luz do sol e o movimento do ar

deixa simplesmente que o pó te cubra toda,

e dormindo, abandona-te ao pó

até a minha volta.

E  quando despertares

estejam livres do pó a tua pele e a tual alma

Será um milagre – resuscitar dos mortos.

Traduzione di Christiana de Caldas Brito